Een jaar geleden ontving Marinka Brouwer (KU Leuven) een beurs van € 110.000 om te bestuderen hoe de hersenen informatie opslaan. In dit interview deelt ze haar eerste bevindingen én wat deze kunnen betekenen voor de ontwikkeling van nieuwe therapieën
Voor de mensen die u nog niet kennen, kunt u uzelf kort voorstellen en vertellen waar uw onderzoek over gaat?
Ik ben Marinka Brouwer, postdoctoraal onderzoeker aan de KU Leuven. Ik studeerde biologie in Nijmegen,
promoveerde in Amsterdam en werk nu enkele jaren in Leuven. Mijn fascinatie gaat uit naar het aanpassingsvermogen van het brein: het vermogen om te leren, te compenseren en te herstellen. De ziekte van Alzheimer tast juist dat vermogen aan. In mijn onder zoek bestudeer ik één bepaald eiwit in het brein. We
weten nog niet precies wat het doet, maar we zien dat mensen met alzheimer er minder van hebben, en in onze wetenschappelijke modellen zakt het niveau zelfs al vóór de eerste klachten. Daarom onder zoeken we wat dit eiwit betekent voor een gezond, veerkrachtig brein.
Welke resultaten zijn er tot nu toe uit het onderzoek naar voren gekomen?
In mijn onderzoek bestudeer ik het eiwit Brinp2, dat vrijwel uitsluitend in zenuwcellen voorkomt. Brinp2 lijkt een sleutelrol te spelen bij het stimuleren van lysosomale exocytose. We zien bovendien dat het niveau van Brinp2 bij mensen met alzheimer lager is, en in onze modellen daalt dit zelfs al vóór de eerste klachten zichtbaar worden. Daarom onderzoeken we wat dit eiwit betekent voor een gezond, veerkrachtig brein. Marinka Brouwer met alzheimersokken in het stadion van OH Leuven dat € 25.000 voor haar onderzoek ter beschikking stelde. Onze tussentijdse bevindingen laten zien dat Brinp2 helpt om nuttige verbindingen tussen hersencellen te versterken. Dat proces is cruciaal voor leren en geheugen. We zien bovendien dat Brinp2 hier al op jonge leeftijd een rol in speelt, en dat er soms subtiele verschillen ontstaan nog voordat geheugenproblemen merkbaar zijn. Dit ondersteunt het bredere idee dat in een vroeg stadium van alzheimer kleine, bijna onzichtbare veranderingen in het brein plaatsvinden.
Wat betekenen deze resultaten concreet voor de praktijk?
Onze resultaten versterken het inzicht dat we veel eerder en breder moeten kijken naar wat er misgaat, niet alleen naar de bekende ophoping van amyloïd-beta (eiwitklontjes), maar ook naar de verbindingen tussen onze hersencellen en de veerkracht van het brein. Dat pleit voor onderzoek en toekomstige studies die vroeger in het leven en vóór de eerste klachten meten wat er verandert, zodat we op termijn gerichter kunnen ingrijpen.
Hoe belangrijk is de steun van Stopalzheimer en OH Leuven voor uw project?
Die steun is onmisbaar. Dankzij de donateurs van Stopalzheimer, dé Stichting voor Alzheimer Onderzoek en OH Leuven kunnen we vernieuwende ideeën testen zoals in dit specifieke project. Hun betrokkenheid versnelt de stap van laboratorium naar toepasbare kennis en vergroot daarmee de maatschappelijke impact van ons werk. Zonder deze steun zouden we minder snel vooruitgang boeken richting een beter begrip van alzheimer en uiteindelijk naar manieren om het brein langer veerkrachtig te houden.
