Alzheimer: Onze onderzoekers doen belangrijke ontdekkingen
Professor Bart De Strooper was een van de eersten die in 1998 een beurs van onze Stichting kreeg voor zijn wetenschappelijk onderzoek en sindsdien is hij uitgegroeid tot een van de meest toonaangevende wetenschappers in de wereld op het gebied van Alzheimeronderzoek. Ook dit jaar heeft hij met zijn onderzoeksgroep weer belangwekkende ontdekkingen gedaan.
Stop Alzheimer: Uw artikel in Science, een van de meest belangrijke wetenschappelijke tijdschriften, heeft behoorlijk veel stof doen opwaaien. Waarom?
Professor Bart De Strooper: We hebben eigenlijk 2 belangrijke doorbraken weten te bewerkstelligen.
Enerzijds hebben we een nieuw muizenmodel ontwikkeld, waarbij we menselijke hersencellen transplanteren in de hersenen van muizen. We hebben ontdekt dat die menselijke hersencellen veel gevoeliger zijn aan alzheimer dan die van muizen. We zien nu allerlei veranderingen in die menselijke hersencellen die we nooit gezien hebben in de hersencellen van muizen. Anderzijds hebben we ontdekt hoe hersencellen afsterven bij de ziekte van Alzheimer. Ze plegen in feite zelfmoord na blootstelling aan de typische eiwitophopingen in de hersenen van alzheimerpatiënten. Wij zijn er in het labo ook in geslaagd om te vermijden dat de menselijke hersencellen in muizen afstierven. Een specifiek gen, MEG3 genaamd, speelt daar een sleutelrol in. We zijn er in geslaagd om het afsterven van cellen tegen te gaan door MEG3 door medicatie te verminderen. Meer onderzoek is nodig, maar dat kan op termijn leiden tot nieuwe behandelingen.
Dat is goed nieuws. Betekent dit dat we op korte termijn Alzheimer kunnen genezen?
Professor Bart De Strooper: Op het moment dat iemand symptomen krijgt, is de ziekte al twintig jaar
bezig en is er dus al heel wat schade aangericht in de hersenen. Dat kunnen we niet oplossen, maar we zouden wel verdere schade kunnen voorkomen. De ziekte zou dus enigszins vertraagd kunnen worden, maar patiënten kunnen nog niet volledig genezen worden. Maar we hopen dat dat in de toekomst wel zal kunnen, want ook de diagnostiek gaat erop vooruit. Dat wil zeggen dat de ziekte steeds sneller kan opgespoord worden. Er is momenteel een echte revolutie aan de gang in het onderzoek naar de ziekte van Alzheimer, maar je moet dat in perspectief plaatsen. We zijn tegenwoordig gewend dat dingen op enkele jaren opgelost raken, maar zo werkt het niet. De strijd tegen kanker is gestart in 1978. Nu, bijna 50 jaar later, is kanker een min of meer behandelbare ziekte geworden, maar bij Alzheimer zijn we er nog lang niet. Momenteel wordt er 15 keer zoveel aan onderzoek naar kanker uitgegeven dan aan Alzheimer of andere vormen van dementie. Om over 10 jaar te kunnen zeggen dat we eindelijk een veilige remedie hebben die de symptomen van de ziekte van Alzheimer significant vertragen, hebben we veel geld voor onderzoek nodig. Het is daarom belangrijk om ook Stichting Alzheimer Onderzoek te ondersteunen, omdat zij het meeste innovatieve en belangwekkende dementie-onderzoek in België financieren.
